Dat romige panna cotta uit Noord-Italië komt, is geen geheim. Toch ontstond het dessert daar niet en heeft panna cotta eigenlijk Perzische roots. Het dessert werd wel degelijk gebaseerd op een voorloper, en die is even smeuïg als hij klinkt, muhallebi. Met maar vier ingrediënten, wordt het bestempeld als de bron voor verschillende desserts op basis van melk en een bindingsmiddel.
Desserts maken waar geen ellenlange lijst van ingrediënten voor nodig blijkt te zijn, fantastisch toch? De oude Perzische muhallebi is er zo eentje. De naam zegt je misschien niet veel, maar dit dessert is wel degelijk het oerrecept waar het Italiaanse dessert panna cotta op gebaseerd werd.
Generaal Al-Muhallab Abi Sufra
Voor de de oorsprong van muhallebi gaan we helemaal terug tot de zevende eeuw. Dat was toen een tumultueuze tijd in en rond het oostelijke Middellandse-Zeegebied. De Perzen waren er eeuwenlang de heersende kracht, maar hun macht werd vervangen toen een eerste reeks kalifaten opkwam. Onder een van die kalifaten vindt het dessert haar oorsprong.
Het dessert ontstond toen een Perzische chef-kok een gerecht diende te maken voor een belangrijke Arabische generaal. Die generaal heette Al-Muhallab Abi Sufra en was zo in de ban van het dessert dat hij voorgeschoteld kreeg dat hij het naar zichzelf vernoemde. Muhallebi werd geboren en werd snel opgepikt in andere landen. Daardoor paste het recept zich aan en kreeg het doorheen de tijd al verschillende naamvarianten naargelang de regio waar het gemaakt werd. Het Perzische oerrecept gaat uit van rijst, suiker, rijstmeel en melk, terwijl ze er in Europa een versie van maakten met gesnipperde kip.
Van Perzisch naar Hongaars?!
Met zo'n oeroude bron is het opmerkelijk dat het nog tot voor de jaren '60 duurt vooraleer het woord 'panna cotta' in een Italiaans kookboek verschijnt. Een legende zegt zelfs dat het dessert niet eens door een Italiaan werd uitgevonden, maar door een Hongaarse vrouw die in het Noorden van Italië woonde. Wel zou in een woordenboek uit 1879 het dessert latte inglese al genoemd worden. Dat dessert bestond, net zoals panna cotta, uit room met gelatine en zou het oh-zo-typische taartvormpje hebben gehad.
Italiaanse oorsprong of niet, panna cotta werd in de regio van Piemonte, in het noorden van Italië, opgenomen in de lijst van traditionele voedselproducten. Wij smullen maar al te graag van het dessert en kijken door de vingers of panna cotta nu traditioneel Italiaans is.
Maak je ook graag panna cotta en kan het je geen barst schelen waar die eigenlijk vandaan komt? Hier vind je alvast het recept voor een frisse versie met citroen en yoghurt.
Ingrediënten
250 ml volle room
120 ml volle melk
180 g natuuryoghurt
2 blaadjes gelatine
60 g bloemsuiker
3 soeplepels citroensap
plantaardige olie
Bereiding
Giet de room en melk in een pan en plaats op laag vuur tot het warm is. Laat zeker niet koken. Week in tussentijd de gelatine in een beetje water tot het zacht is. Haal de pan met het roommengsel van het vuur en roer er de bloemsuiker en yoghurt door. Knijp de gelatine goed uit en voeg dit ook toe. Meng goed en zet de pan even aan de kant.
Doop een stuk keukenpapier in wat plantaardige olie en wrijf er enkele dessertkommetjes mee in. Voeg het citroensap bij het roommengsel, roer stevig en giet de room in de kommetjes. Laat de panna cotta tenminste 8 u of een nachtje opstijven in de koelkast.
Ben je van plan de panna cotta in de kommetjes of in glazen te serveren? Dan hoef je ze natuurlijk niet in te wrijven met plantaardige olie. Wil je de panna cotta op een bord serveren, maar krijg je ze niet uit de kommetjes, plaats ze dan 1 sec in wat warm water en probeer opnieuw.
