Een horeca-uitbater uit Londen heeft op Facebook een open brief gepost over de schrijnende situatie voor de horeca. Het is een erg emotionele tekst die duidelijk een gevoelige snaar raakt bij veel andere uitbaters.
"Als ik met 30 andere mensen tegelijk de winkel binnenloop, denk ik aan mijn restaurant waar zes mensen in één keer binnen mogen. En waarbij ik de reserveringen zorgvuldig moet uitvoeren, zodat er niet te veel gasten tegelijkertijd aankomen.
Als ik een kar neem nadat ik mijn handen ontsmet heb, denk ik aan mijn restaurant waarbij ik duizenden dollars geïnvesteerd heb in inkt en papier om wegwerpmenu's af te drukken. Zo zorgde ik dat geen twee gasten hetzelfde menu aanraken.
Als ik met 20 andere mensen naar het gangpad loop, word ik herinnerd aan het strikte "niet rondlopen in een restaurant" beleid en de 1,5 meter afstand tussen de tafels die onze capaciteit in tweeën heeft gesneden.
Terwijl ik toekijk hoe de vrouw naast mij met haar handen appels aanraakt, ze goed controleert en ze dan terug op de stapel legt en deze handeling herhaalt tot ze de perfecte appel gevonden heeft - dezelfde handeling die alle andere mensen op één dag uitvoeren wanneer ze op zoek zijn naar die perfecte appel - denk ik dan aan het ontsmettingsproces in mijn restaurant voor ik het bestek en glaswerk op tafel leg.
Terwijl ik erop let dat de man in het volgende gangpad de pijlen op de grond negeert of niet opmerkt, denk ik aan mijn restaurant en aan de constante heroriëntering van ons personeel van de gasten - door bepaalde deuren af te sluiten, gebieden af te sluiten en het werk dat mijn team doet om de gasten gewoon niet te laten lopen waar ze niet horen te lopen.
Als ik betaal bij de kassier, gebruik ik mijn kaart om te betalen en zie ik het plastieken omhulsel dat het terminal bedekt. Het was niet schoongemaakt nadat de persoon voor mij het gebruikte. Ik word herinnerd aan het ontsmettingsmiddel dat op de betaalautomaten gebruikt wordt tussen elke gast in mijn restaurant.
Als ik sta bij een drukke uitgang, wordt ik herinnerd aan de gedetailleerde contact tracing waarbij elke klant zijn naam, telefoonnummer, tafelnummer en aankomst, moest noteren. Niets van die informatie werd hier genomen.
Als ik in mijn auto stap en zie ik hoe al deze mensen de winkel verlaten en vraag ik mij af welke persoon mijn restaurant zal bezoeken na het oplopen van corona in deze winkel. En waarom zal mijn restaurant in hemelsnaam de schuld krijgen als bron?
Men wijst met de vinger naar restaurants omdat wij een van de enige sectoren zijn die contacten traceren. Iemand met Covid kan naar een supermarkt gaan, toch is het mijn restaurant dat gedetailleerde informatie moet geven. U wilt de horeca de schuld geven van de verspreiding na duizenden dollars te investeren in apparatuur, maar waar is ons strenger beleid in de andere sectoren?
Bron: https://www.facebook.com/todd.dougherty/posts/10158814695074096
