Deze gedroogde bonitovlokken zijn een goed alternatief in de meeste gerechten, maar het zijn dus niet de echte katsuobushi. Daarvoor moet de filet nog fermenteren. Samen met een schimmel (de aspergillus glaucus) rust de bonito verder in de zon. Hierdoor fermenteert de vis niet alleen, ook het restvocht droogt uit. Het resultaat, dat slechts 20% van zijn originele gewicht heeft, lijkt als twee druppels water op een blokje hout. Op dit moment heb je echte katsuobushi. Herhaal je dit proces een tweede keer, dan noemt het eindproduct karebushi. Doe je het drie keer of meer, dan krijg je honkarebushi.
Voor het schaven van de katsuobushi gebruikt men traditioneel een zeer specifiek toestel, de kezuriki. Dat is een zeer fijne, houten mandoline met een schuifje om de vlokken op te vangen. Hoe smaken die vlokjes? Ze hebben een intense rooksmaak met een enorme hoeveelheid umami en een lichte vistoets. Een beetje alsof je aan een bouillonblokje zuigt.
https://www.youtube.com/watch?v=_-njPKlVjWE