Lente Kriebels
Metro, boulot, dodo. Een schertsende leuze waar ik doorgaans weinig uitstaans mee heb. Al was het maar omdat ik trein naar het werk. En toch: tijdens de donkere winterdagen voelt ze dreigend zwaar aan. Als een mantra die je voortdurend bedwelmt en achterlaat in sluimerstand. Te weinig zonlicht op je gelaat en te veel schermlicht op je netvlies: het kruipt niet in je koude kleren. Ironisch toch hoe de kortste dagen van het jaar soms aanvoelen als de langste.
Maar goed. Iets waar ik ook weinig uitstaans mee heb, is zwartgalligheid. Genoeg kommer en kwel, daar nadert de lente immers. De gedachte alleen al vervult een mens van energie, van joie de vivre, van onstuimigheid. Of plastischer: strooit ‘peper in ons gat’. Waarom zou dat eigenlijk altijd peper moeten zijn? We bieden je in dit nummer graag enkele alternatieven.
Lees je verder in dit magazine: een pleidooi tot verdraagzaamheid. Onze bijen zullen je bijzonder dankbaar zijn. De natuur in het algemeen eigenlijk. En da’s niet onbelangrijk, ze heeft ons immers zoveel te bieden. Zie maar eens hoe Sylvester Schatteman met linzen uit zijn eigen tuin aan de slag gaat. Ik zou zeggen, stap naar buiten en ontdek het vooral zelf. Zoals het Engels het zo mooi stelt: spring is in the air. Wij zijn al bezig!
[wcm_nonmember][plus_notification][/wcm_nonmember]
[wcm_restrict]
Klik om te starten
[real3dflipbook id="10" lightboxcssclass="online-pdf"]
[/wcm_restrict]
