We zitten momenteel ongeveer drie weken in lockdown. De situatie is nog niet helemaal stabiel en de plannen in onze nabije toekomst zijn onzeker. Maar sinds het begin van de lockdown zien we een trend die zich bij vele gezinnen, koppels en alleenstaanden afspeelt: iedereen kookt.
In heel België maar ook in vele andere landen beginnen mensen uitgebreid te koken terwijl ze een hele dag thuis zitten. Je kan er niet naast kijken op sociale media: van homemade producten tot de heerlijkste 'tips and tricks', er schuilt zich een hobbykok in velen van ons. Zelfs de mensen die normaal gezien niets posten over voeding, zijn momenteel actief aan het koken. Maar waarom?
Maar we wagen ons ook aan zelfgebakken brood, confituur of eigen gemalen koffie. Zou dit puur het gevolg zijn van extra tijd? Of schuilt hier meer achter?
In een crisissituatie zoals deze lijkt voeding ons eerste instinct. We trekken naar de supermarkt om voorraden in te slaan: peulvruchten, ingevroren groeten, pasta, rijst en andere droge goederen. Maar we wagen ons ook aan zelfgebakken brood, confituur of eigen gemalen koffie. Zou dit puur het gevolg zijn van extra tijd? Of schuilt hier meer achter?
Marc Luxen, de auteur van 'The Cook, The Diner and The Mind: The Psychology in the Kitchen and The Table', beweert dat het veel met controle te maken heeft. In tijden van crisis willen mensen de situatie in eigen handen nemen. Want de crisis waar je momenteel inzit, daar heb je geen controle over. Je verlangt naar eigen producten, maaltijden, ingrediënten, dingen waar je de volledige controle nog wel over hebt.
"Koken is iets waar we stil van worden. Het kalmeert de geest en je voelt je helemaal gerustgesteld in de keuken. Het is een daad van verbinding maken met jezelf."
Hij schrijft hier ook over in zijn psychologieboek: "Koken is iets waar we stil van worden. Het kalmeert de geest en je voelt je helemaal gerustgesteld in de keuken. Het is een daad van verbinding maken met jezelf." Ook de traditionele keuken scoort goed in tijden van crisis. We grijpen terug naar hetgeen waar we mee opgegroeid zijn, het eten dat onze ouders en grootouders voor ons maakten. Want zoals Luxen zelf schrijft: "Voeding is controle, maar voeding is ook geruststellend." En als het ons dat klein beetje geruststelling kan brengen, dan kunnen we enkel maar zeggen: doe die keukenschort aan en koken maar!
