De pastinaak is een wortelgewas en behoort tot de familie van de schermbloemigen. Het is een oude groente en wordt zelfs als een ‘vergeten groente’ beschouwd omdat pastinaak in de dagdagelijkse keuken werd vervangen door wortelen en aardappelen. De laatste jaren is het echter aan een stevige opmars bezig.
Pastinaak was als voorloper van de aardappel lange tijd het hoofdvoedsel van de gewone man. De groente wordt om haar vlezige, sterk aromatische, zoet smakende wortels geteeld. De kegelvormige wortel is aan de buitenkant bruingeel en binnenin sneeuwwit. Pastinaak heeft een hoog gehalte aan licht verteerbare eiwitten en is bovendien rijk aan vitamine C, calcium en ijzer. De wortel bevat inuline, net als aardpeer: een ferment dat insulineachtig werkt. Dit maakt de groente zeer geschikt voor diabetici.
De wortels zijn op hun best nadat de vorst erover is gegaan, dan zijn ze net dat tikkeltje zoeter. Van de normale teelt kun je half september beginnen te oogsten maar echt op gewicht zijn de wortels pas in november en december. De diktegroei van de wortel begint namelijk laat. Pastinaken zijn daarom vlot verkrijgbaar vanaf oktober tot maart.
Je kunt de wortels het best in de grond laten tot wanneer je ze nodig hebt. Als er strenge vorst heerst, dek je ze af. Op natte of zware gronden is ter plaatse overwinteren nogal riskant.
Na de oogst wordt de wortel gauw slap. Bewaar pastinaak daarom niet langer dan drie of vier dagen in de groentelade van de koelkast en bij voorkeur in een geperforeerde plastic zak. Dit beperkt het vochtverlies en zal er toch voor zorgen dat de groenten niet rotten.
Pastinaak kan worden verwerkt in soepen, sausen en salades of als warme groente worden klaargemaakt. Schil de wortels met een dunschiller, snijd ze in reepjes, blokjes of plakjes en kook of stoof ze in twintig minuten gaar. Pastinaak is heerlijk in stamppotten en stoofschotels. Ook gestoomd is het heel erg lekker.