Rode biet behoort tot de wortelgewassen. Het is een tweejarig gewas dat in het eerste jaar een donkerrood gekleurde, vlezige penwortel aanmaakt. De vorm ervan kan rond, platrond of langwerpig zijn. Naast rode vind je ook witte en gele bieten. Hoe jonger je de bieten oogst, hoe malser ze zijn. Hoe groter de knol, hoe vezeliger. Rode biet is bijna het hele jaar door verkrijgbaar, maar is in het najaar op z’n best.
De rode biet kan op hevige supporters rekenen, maar ook op felle tegenstanders. Die laatste verwijten hem zijn grondsmaak. De rode biet is vooral in Oost-Europa en Amerika geliefd.
Rode bieten zijn rijk aan mineralen, zoals kalium, en aan vezels. Het loof van zomerbietjes is voedzaam en rijk aan vitamine A en C, en ijzer. De typische roodpaarse kleur in de bietenwortels wordt veroorzaakt door betacyanine wat zorgt voor rode urine na het eten van rode bieten. Het sap van de rode biet wordt vaak gebruikt als kleurstof.
Rode bieten zijn meerdere weken houdbaar op een koele, niet te droge plaats. In de zomer bewaar je de bieten het best met loof in de koelkast. Gekookte bieten zijn meerdere weken houdbaar in de koelkast.
Ongeveer dertig procent van de oogst wordt door de verwerkende industrie afgenomen, waarbij de verwerking tot een gesteriliseerd product in glas de belangrijkste is. Bieten worden ook vaak verwerkt tot zoetzure conserven en diepvriesproducten.
Verse rode bieten moeten bij aankoop stevig aanvoelen. Oudere exemplaren gaan rimpelen. De witte concentrische kringen die je krijgt als je de biet doorsnijdt, wijzen ook op ouderdom. Let als je bieten koopt goed op dat de kleur donkerrood is en niet bleekroze!