Pasta is een award-winning onderdeel van de Italiaanse keuken. Ze bestaan in allerlei soorten vormen en zijn uniek in hun smaak en textuur. Vaak bestaat de Italiaanse specialiteit uit eieren en bloem. Of toch niet? Want wist je dat er een historisch verschil vertoeft tussen pasta uit Noord-en Zuid-Italië? Ambiance zocht voor je uit hoe dat precies zit.
De band tussen Italianen en pasta zit al millenialang vastgeroest in hun cultuur. Het is een van de meest geliefde gerechten ter wereld en wordt in verschillende kleuren, geuren en smaken gegeten. Toch is er een duidelijk verschil in de bereidingswijze en smaak van pasta die we vandaag kennen. Mede dankzij enkele opmerkelijke historische verschillen.
Noord versus Zuid
Wellicht denk je bij het maken van pasta aan eieren en bloem, maar ook het gebruik van semola en water zijn een ideale manier om de Italiaanse trots te bereiden. Semola is een harde tarwesoort die men voornamelijk verbouwt in het Zuiden. “Daar was de bevolking vroeger armer. Middelen zoals eieren of bloem waren destijds te duur”, legt foodblogger Davy van Op Mijn Talloor uit. “Vandaar het gebruik van semola en water. Semola is een hardere graansoort en was dus geschikt voor kleinere pastavormpjes zoals gnocchetti sardi of orecchiette.”
Middelen zoals eieren of bloem waren destijds te duur
In Noord-Italië daarentegen was de bevolking rijker, dus hadden ze ook meer middelen om pasta te maken. Typisch voor die streek is het gebruik van type 00-bloem met eieren. Dat is zeer fijn gemalen tarwebloem die ook fijner is van textuur. “In het Noorden zie je vaker pasta's met rijke vullingen zoals ravioli's, mortadella en gehakt”, voegt floodblogster Elisa daaraan toe. In combinatie met eieren droogt je deeg op deze manier veel sneller uit en heeft het een fluwele textuur. “Daardoor zie je in het Noorden ook vaker pasta's van uitgerolde vellen zoals lasagne of tagliatelle terug.”
Droogtijd
Wist je trouwens dat de meeste pasta's uit de winkel gemaakt zijn van semola en water? “Een deeg dat eieren bevat, houdt minder lang. Die pasta's zal je dan eerder in een koelcel vinden”, legt Davy uit. Ook het droogproces van pasta heeft een invloed op de kwaliteit en smaak. “Sommige pasta's worden zeer snel gedroogd. Daar kan je veel van produceren en zijn zo ook goedkoper.” Pasta's van mindere kwaliteit kan je herkennen aan de gele kleur. Omdat deze op een hogere temperatuur gedroogd zijn en minder smaak bevatten.
Het Op Mijn Talloor-duo legt uit dat duurdere pasta's een langere droogtijd en dus ook meer smaak hebben. “Het zal zo'n 2 à 3 dagen duren vooraleer deze pasta's gedroogd zijn. In tegenstelling tot 2 à 3 uur bij goedkope alternatieven.” Kwaliteitsvollere pasta herken je aan een wittere kleur. Veel verschillen dus in pasta's uit het Noorden en het Zuiden. Maar één ding hebben ze gemeen: they're fingerlicking good!